Towarzystwo Ziemi Głogowskiej

Najsmutniejszy grudzień ostatnich lat nie pozbył w nas nadziei. Mimo, że w wielu rodzinach Święta były niewesołe, w niektórych miejscach nawet samotne. Życzymy więc Wam w Nowym Roku zdrowia oraz nadziei, że przed nami są jeszcze szczęśliwe dni i lata.

 5 lat temu rozpoczęto prace przy tynkowaniu Wieży Ratuszowej. To zdjęcie, wykonane zimą 2015 roku przez Wehikuł, posłużyło za ilustrację życzeń świątecznych.

Najgroźniejszy grudzień ostatnich lat się wreszcie kończy. Oby zamknął rok największych strat w Polsce po II wojnie światowej. Czy styczeń Nowego Roku będzie lepszy? Pandemia w swojej kolejnej fali z wariantem Delta weszła na szczyt. Codziennie podawane dane trwożyły i trwożą. Pojawił się i w Polsce wariant Omikron. Złowieszczą tragiczną listę ostatnich odejść wśród znajomych i znanych głogowian rozpoczął 5 grudnia niespełna 35 letni Kamil Stobryń, aktywny członek Rady TZG, człowiek wielu pasji i zainteresowań, który współpracował m.in. z Wehikułem czasu. Po nim pożegnaliśmy Andrzeja Rawskiego. Ten znany głogowianin (tata doktora Kuby z PWSZ) miał 69 lat.  Zaraz potem odprowadzaliśmy na ten sam cmentarz, starszego o kilka lat, Jurka Popiela, emerytowanego górnika i fotografika, i bywalca. Uśmiechniętego człowieka wielu pasji, wiedzy.

Głogowski Rom, Józef Mirga, zmarł tuż po swoich 61 urodzinach. Sprowadzony z Łodzi żałobny karawan ciągnięty przez dwa kare konie budził na zmotoryzowanych ulicach zrozumiałe zainteresowanie.

Bezustannie zrozpaczone rodziny przekazują tragiczne wiadomości.

Na głogowskim bruku kondukt załobny głogowskiego Roma, Józefa Mirgi. (fot. Głogów Nasze Miasto )

Z Głogowa nad wschodnią granicę pojechali nie tylko żołnierze. Jak informuje Komenda Powiatowa Policji, od początku grudnia na wschodniej granicy przebywają patrole policjantów z Wydziału Ruchu Drogowego. Do ich zadań należy zabezpieczenie szlaków komunikacyjnych przy samej granicy wraz z kontrolą przejeżdżających pojazdów pod kątem przewozu osób nielegalnie przedostających się na teren RP.

„Kantata Głogowska” zapowiadana była przed obchodami jubileuszu 900- lecia kapituły kolegiackiej. Jednak sprawczyni wielu nieszczęść – epidemia – i w tym projekcie przestawiła terminy. Julia Owczarek (kompozytor), Krzysztof Jeleń (autor tekstu) i pomysłodawczyni Dorota Drozd z MOK zakończyli prace i przekazali dzieło Prezydentowi. Monumentalny utwór na orkiestrę symfoniczną i trzech solistów najprawdopodobniej usłyszymy w połowie roku w trakcie Dni Głogowa.

 Tak wyglada w zimowej scenerii „Biała Dama” głogowskiego Starego Miasta z zawadiacką czapką św. Mikołaja. (fot. 22.12.2017, Zbigniew Lipowski)

Kolejna pozycja – Z lektur Wehikułu – i inne styczniowe ciekawostki w zakładce Wehikuł czasu.

Wszelkie pytania i uwagi prosimy kierować na adres wehikulczasuglogow@interia.pl

Przed nami grudzień. Niestety epidemiczny. Od 9 listopada, z powodu rosnącej liczby zakażeń koronawirusem, ponownie otwarto oddział covidowy w prawym skrzydle głogowskiego Szpitala Powiatowego. Umieszczono tam 20 łóżek, w tym 2 respiratorowe. Powiększono później do 25, a zakażenia pojawiły się i na innych oddziałach. Szpital sobie radzi z wieloma ograniczeniami i brakami. W grudniu wprowadzane są przez rząd kolejne obostrzenia

Głogowski Szpital Powiatowy z lotu ptaka, jeszcze przed dobudowaniem oddziału ratunkowego. (ze zbiorów T. Mietlickiego)

Zbliża się święto górników. Już po raz drugi odwołane zostały zwyczajowe górnicze karczmy i combry, a oficjalne uroczystości związane z Barbórką odbędą się z zachowaniem wszelkich obostrzeń. Jednak, by przypomnieć klimat tych wydarzeń, drukujemy niżej fragment wspomnień Jacka Zielińskiego wraz z frywolną piosenką adresowaną do nowo wybranego wtedy Prezydenta Miasta, którą Autor przekazał Wehikułowi. Górnikom i ich rodzinom życzymy wszelkiej pomyślności. Niech żyje nam górniczy stan!

Artylerzyści również obchodzą swoje święto w dniu patronki, zwanej przez nich Barbarką. Byli w Głogowie przez wieki – znany nam Steynkeller, puszkarz z Głogowa, w 1409 roku był w służbie Zakonu krzyżackiego; Melchior Schultcz, ok. 1479 roku „posiadał puszkę spiżową w obronie części książęcej miasta”. Wraz z działami na murach pojawili się „puszkarze”. Potem oddziały artylerii nowoczesnych armii. O jednym z nich, najgroźniejszym, piszemy niżej. A artylerzystom życzymy dziś przede wszystkim zdrowia.

Górnicza orkiestra tradycyjnie 4 grudnia budzi miasto. W Głogowie przez wiele lat grała orkiestra wojskowa, której kapelmistrzem był Władysław Król. (fot. R. Sanojca ze zbiorów M. Szatkowskiego)

Tradycyjnie już, od blisko 20 lat ratuszową wieżę ozdobi wielka, ośmiometrowa mikołajowa czapka. Czasami nie tylko wieża ratusza bywa przyozdabiana atrybutem świętego. Podobne, ale mniejsze, trafiają czasami na głowy rzeźb: astronoma Jana z Głogowa przy alei Wolności oraz Stasia – chłopca z procą, stojącego obok Sukiennic. W tym roku ratuszowa wieża czerwieni się czapką od 1 grudnia.

Natomiast na sesji Rady Miejskiej, 30 listopada 2021 r. radni pozytywnie odnieśli się do wniosku prezydenta Głogowa Rafaela Rokaszewicza i przyjęli uchwałę ws. ustanowienia św. Mikołaja – Patronem Miasta Głogowa. Argumentów za jest wiele. Największym jest górująca nad centrum miasta wieża fary noszącej imię świętego.

Czapka Mikołaja na ratuszowej wieży w trakcie instalacji przez alpinistę.

(fot. Tadeusz Nowak)

Informacja pro domo sua. Wehikuł czasu zaproszony został do udziału w realizacji projektu pn. Legnicki Almanach. Natomiast w Radzie Naukowej tego rocznika historycznego znalazł się Marek Robert Górniak. Periodyk właśnie ukazał się po raz trzeci i wzbudza duże zainteresowanie. Uczestniczymy w jego redakcji z nadziejami, że regionalna problematyka przeszłości znajdzie kolejne miejsce prezentacji.

Trzy kolejne roczniki Legnickiego Almanachu.

Zapraszając do lektury, przesyłamy świąteczne życzenia Czytelnikom Wehikułu i jego Niecodziennika – wszystkiego najlepszego i coraz lepszego, dziś i jutro, zawsze i wszędzie … zdrowia i jeszcze raz zdrowia.

W grudniu 1945 roku, już 76 lat temu, pierwsze polskie kartki świąteczne z życzeniami wysłano z Wrocławia. Bez elementów religijnych, ale z aktualnym akcentem patriotycznym – żołnierskim i świątecznym (choinka). Taka kartka dotarła też na ziemię głogowską i przetrwała do dziś.  (Z Kroniki L. Stępczaka, w posiadaniu Rodziny)

Kolejna pozycja – Z lektur Wehikułu – i inne grudniowe ciekawostki w zakładce Wehikuł czasu.

Wszelkie pytania i uwagi prosimy kierować na adres wehikulczasuglogow@interia.pl

Został ogłoszony Plebiscyt kolejnej – już IV Głogowskiej Nagrody Historycznej „Złoty Bilet Wehikułu czasu”, którą objął swoim patronatem prezydent Rafael Rokaszewicz, Gala Wehikułu z wręczeniem Nagrody odbędzie się 31 maja (we wtorek) i wtedy poznamy laureata. Wehikuł zaprasza do głosowania – wszystkie informacje obok na stronie TZG.

A w kwietniu  zwracało uwagę kilka wydarzeń i przedsięwzięć. (Również z udziałem Wehikułu).
W roku 70-lecia popularnego Mechanika odszedł na wieczną lekcję rysunku technicznego prof. Henryk Łebek – legenda szkoły, Nauczyciel  60-lecia wybrany nim na Zjeździe Absolwentów w 2006 roku.
Odbył sie Sejmik Towarzystwa Ziemi Głogowskiej, w trakcie którego m.in. wybrano nowego Prezesa. Został nim Zbigniew Mazurek, współpracujący również z Wehikułem. W trakcie uroczystości z udziałem Prezesa Rady Krajowej Ruchu Towarzystw Regionalnych dr. Tadeusza Samborskiego uhonorowano działaczy TZG. Wehikuł wyróżnił również swoich przyjaciół wręczając im „Złote Bilety”. (więcej…)

Kwiecień jest dla Głogowa i dla Polski ważnym miesiącem. Tak w polityczno-gospodarczej teraźniejszej codzienności jak i był w przeszłości. To w kwietniu roku 1945 rozpoczęła sie nad Odrą polska rzeczywistość.

Sześćdziesiat lat temu zapadły strategiczne decyzje o umieszczeniu w okolicy Głogowa budowy zakładu przerabiającego rudę miedzi wydobywaną w pobliskich kopalniach. Tak zaczęła się rodzić dziś prawie „niewidoczna” bo tak codzienna Huta Miedzi „Głogów”. Odbudowa i budowa nowego Głogowa przyśpieszyły. (więcej…)