Uroczystości 100 rocznicy śmierci Juliusa Blaschke 23.01.2022 r.

Na cmentarzu przy ul. Legnickiej w Głogowie odsłonięto w niedzielę 23 stycznia 2022 roku pamiątkową tablicę przy okazji 100. rocznicy śmierci Juliusa Blaschke, wybitnego badacza dziejów Głogowa i ziemi głogowskiej oraz autora opracowań o mieście, w tym wydanej w 1913 roku jego najsłynniejszej monografii Głogowa i okolic. Tablica została umieszczona na cmentarnym murze, w miejscu, gdzie od 1922 roku znajdował się nagrobek Juliusa Blaschke. Odsłonięcia dokonali przewodniczący TZG oraz Glogauer Heimatbund e.V. – Zbigniew Mazurek i dr Martin Sprungala. W uroczystościach Gminę Miejską Głogów reprezentował zastępca prezydenta Głogowa – Wojciech Borecki, uczestniczyła delegacja z niemieckiego Hanoweru oraz członkowie TZG w tym byli Prezydenci Głogowa aktywnie wspierający współpracę polsko – niemiecką Jacek Zieliński i Zbigniew Rybka. W okolicznościowych wystąpieniach przypomniano postać niemieckiego regionalisty Juliusa Blaschkego. TZG przygotowało specjalną ulotkę przygotowaną przez Dariusza Andrzeja Czaję i Antoniego Boka poświęconej uroczystości w języku polskim i niemieckim. Poczta Polska wydała z tej okazji specjalną kartę pocztowa. Koordynatorem i autorem projektów Płyty Pamiątkowej i Karty Pocztowej oraz moderatorem uroczystości na cmentarzu i w Muzeum Archeologiczno – Historycznym był Dariusz Andrzej Czaja.

Julius Blaschke urodził się 21 marca 1866 roku w Kostomłotach. Kształcił się we wrocławskich uczelniach: Katolickim Seminarium Nauczycielskim oraz Akademickim Instytucie Muzyki Kościelnej. Jako nauczyciel pracował w szkołach: w Poniatowie, a następnie w Trzcinicy Wielkiej. Z początkiem 1890 r. podjął pracę w żeńskiej Katolickiej Szkole Ludowej przy Gryphiusstraße (dziś ul. Karola Miarki) w Głogowie. Objął również stanowisko organisty przy kościele św. Mikołaja. W latach 1900-1909 nauczał także dodatkowo rysunku w Gimnazjum Katolickim. RównocześnieJ. Blaschke zajął się intensywnie badaniem lokalnej historii. Chwałę przyniosła mu wydana w 1913 r. monografia dziejów miasta i okolic pt. Geschichteder Stadt Glogau und des Glogauer Landes. Zyskała uznanie i wielką popularność. Również po II wojnie światowej stanowiła podstawowe źródło wiedzy – do dziś korzystają niej do historycy i pasjonaci dziejów Głogowa i ziemi głogowskiej. Nie licząc artykułów przybliżających przeszłość regionu, Blaschke opublikował dwie dalsze książki: Die Belagerung Glogaus im Jahre 1806 (Z okazji 100. rocznicy oblężenia Głogowa przez wojska francuskie) oraz dotyczącą historii podgłogowskich Serbów: Hundert Jahre Zerbau. Geschichtsblätter zur 100-jährigen Erinnerung an die Neugründung des Dorfes, 1915).  Będąc osobą utalentowaną muzycznie, Blaschke komponował także utwory muzyczne, z których dwie pieśni z towarzyszeniem fortepianu wydano drukiem.
Julius Blaschke poślubił w 1900 r. Annę Henke ze Wschowy. Małżeństwo doczekało się pięciorga dzieci. Jako nauczyciel przepracował w Głogowie 32 lata. 23 stycznia1922 r., mając zaledwie 56 lat, nieoczekiwanie zmarł na dziedzińcu szkolnym. Po jego śmierci władze miejskie przemianowały ul. Polnischestraße (ul. Polska) na Blaschkestraße, upamiętniając w ten sposób zasłużonego dla Głogowa obywatela i regionalistę.

Antoni Bok, Dariusz A. Czaja

Fot. Piotr Gajek